بیایید از خود بپرسیم که برای خوشبختی انسان ها چه چیزی مهم‌تر است ... می توان گفت در ردیف نخست آنچه الزامی است، مطمئنا هیجانِ حاصل از ابراز وجود است. هنگامی که موجودی از ابراز وجود محروم می‌شود، مجبور به بستن دهانش می‌شود، چه در سطح خانواده باشد چه در سطحی وسیع تر، این شخص احساس بدبختی می‌کند. این ممنوعیت چه از خارج باشد و چه از درون، در هر حال راه خوشبختی را سد می‌کند. کودکی را از ابراز وجود محروم کنید، ناگهان خشن یا برعکس توسری خور می‌شود. از دیدگاه روان شناسی، از نظر جسمی و روحی بیمار و احتمالا غیرقابل کنترل می‌شود. با رفتارش سعی می‌کند آنچه را ابرازش با کلام ممنوع شده، نشان دهد و همین واکنش در انواع سرکوب رخ می‌دهد. سرکوب در نهایت موجب احساس از خودبیگانگی، یعنی احساس غریبه بودن با خود می‌شود.
تجربه کردن، به تنهائی کافی نیست، تجربه را باید سنجید و در جایگاه خویش قرار داده و آن را تجزیه و تحلیل نمود تا بتوان به نتایج آن دست یافت.
۰۷
فروردين
فکر کنم همه ی اونایی که این آهنگ رو شنیدند یه حس و حالی مثل حالت خلسه بهشون دست داده ، علی الخصوص که عشقه قدیمیش رو از دست داده باشه.
به هر حال تقدیم به تمام عشاق عزیز .
۰۶
فروردين
من همون جزیره بودم خاکی و صمیمی و گرم
واسه عشق بازی موجها قامتم یه بستر نرم
یه عزیز دردونه بودم پیش چشم خیس موجها
یه نگین سبز خالص روی انگشتر دریا.
تا که یک روز تو رسیدی توی قلبم پا گذاشتی
غصه های عاشقی رو تو وجودم جا گذاشتی
زیر رگبار نگاهت دلم انگار زیر و رو شد
برای داشتن عشقت همه جونم آرزو شد
تا نفس کشیدی انگار نفسم برید تو سینه
ابر و باد و دریا گفتن حس عاشقی همینه.
اومدی تو سرنوشتم بی بهونه پا گذاشتی
اما تا قایقی اومد از من و دلم گذشتی
رفتی با قایق عشقت سوی روشنیِ فردا
من و دل اما نشستیم چشم به راهت لب دریا.
دیگه رو خاک وجودم نه گلی هست نه درختی
لحظه های بی تو بودن میگذره اما به سختی
دل تنها و غریبم داره این گوشه میمیره
ولی حتی وقت مردن باز سراغتو میگیره
میرسه روزی که دیگه قعر دریا میشه خونم
اما تو دریای عشقت باز یه گوشه ای می مونم
۰۶
فروردين
سلام . سال نوتون مبارک
امیدوارم به همه ی اون خواسته هایی که سال قبل دست پیدا نکردید امسال دست پیدا کنید.
(یادش بخیر مسلسل پلاستیکی های غار غاری . یادش بخیر هفت تیر و هشت تیر های اسباب بازی . یادش بخیر هفت ترقه های کاغذی که وقتی روشنش می کردی کل حیاط و واسه خودش می گشت . یادش بخیر سیب زمینی هایی که بعد از خاموش شدن آتیش شب چهارشنبه سوری زیر زغال اون می گذاشتیم تا بعدش با کلی حرص و ولع با سوختن زبانمون بهمراه سیاهی دستامون موقع پوست کندنش نوش جان می کردیم.)
متاسفانه وقتی بزرگ میشیم دیگه نمیریم سراغ اون کارا ، سراغ اون تفریح ها . چی میشه مگه ما بزرگا تفنگ پلاستیکی تو دست بگیریم . چی می شد تا ما با هم قایم باشک گرگم به هوا بازی میکردیم و .....
اصلا سال هایی که آخرش زوج باشه واسم خوبه . امیدوارم واسه شما هم خوب باشه . سال 96 یی عالی داشته باشین.
۰۵
فروردين