من جان الف یه شخص یه آدم و یک انسانم. در یکی از شهرهای این دنیا دارم روزگار خودم رو با تمام مشکلات و سختی هاش می گذرانم. راستی من یه فرد مثبت اندیشم. شاید الان بگید که خب چرا تو اولین جمله ایی که نوشتی از مشکلات و اینجور حرفا شروع کردی.خب اینا حقایق زندگیه و ما باید مثل یه سردار شجاع باهاشون بجنگیم و یادمون باشه که " دریای طوفانی ناخدایی ماهر پرورش می دهد " وگرنه سکان کشتی رو می توان بوسیله یه تکه چوب یا طناب محکم بست و تکیه داد به یک چیزی.
خوشحال میشم با تظرات سازنده خودتون من رو مورد مرحمت خودتون قرار بدید. ممنون